Ο Βασίλι Καντίνσκι, ένας πρωτοπόρος, στον χώρο της τέχνης άσκησε διαρκή επίδραση στο τοπίο της τέχνης. Γεννημένος στις 4 Δεκεμβρίου 1866 στη Μόσχα της Ρωσίας, ο Καντίνσκι ακολούθησε αρχικά μια σταδιοδρομία στον δικηγόρο πριν περάσει στον κόσμο της τέχνης σε ηλικία 30 ετών. Το καλλιτεχνικό του ταξίδι δεν ήταν απλώς μια αλλαγή, αλλά μια βαθιά εξερεύνηση στο συναισθηματικό βάθος που μεταδόθηκε μέσω χρώματα και μορφές.
Τα 10 Αξιόλογα Έργα
Το έργο του Καντίνσκι είναι σαν μια συμφωνία με κάθε κομμάτι να αντιπροσωπεύει μια μοναδική κίνηση που μιλάει στην ψυχή. Εδώ είναι δέκα ξεχωριστές δημιουργίες που αποτελούν παράδειγμα της κληρονομιάς του.
-
Σύνθεση VII; Συχνά χαιρετίζεται ως το έργο του αυτό το περίπλοκο κομμάτι είναι ένας σαγηνευτικός λαβύρινθος χρωμάτων και σχημάτων.
-
Στο Λευκό II; Μια ζωντανή αλληλεπίδραση μορφών και ζωηρών αποχρώσεων.
-
Σύνθεση Χ; Ένα αριστούργημα που δείχνει την τεχνογνωσία του Καντίνσκι στην αφηρημένη έκφραση.
-
The Blue Rider ; Ένα έργο τέχνης που υπαινίσσεται τη μετάβασή του προς την αφαίρεση.
-
Μαύρο και βιολετί. Ένας εντυπωσιακός συνδυασμός χρωμάτων που αιχμαλωτίζει τόσο την όραση όσο και τη φαντασία.
-
Μόσχα Ι; Μια απεικόνιση της πόλης του.
-
Κομήτης; Ένα απόκοσμο μείγμα σχημάτων και χρωμάτων που μοιάζουν με κοσμικά φαινόμενα.
-
Forest Edge; Μια αφηρημένη ερμηνεία που αποτίει φόρο τιμής στην ομορφιά της φύσης.
-
Το χρυσό πανί; Ένα κομμάτι που αποτυπώνει την ουσία του ίδιου του ανέμου.
-
Κίτρινο-Κόκκινο-Μπλε ; Η Συμφωνία της Γεωμετρίας και του Χρώματος.
Μια ζωή βιωμένη σε μέρη
Η εξερεύνηση του Καντίνσκι τον οδήγησε σε ένα ταξίδι, σε όλη την Ευρώπη. Ακολούθησε σπουδές στο Μόναχο, επέστρεψε στη Μόσχα μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και τελικά εγκαταστάθηκε στη Γαλλία. Κάθε μέρος επηρέασε το στυλ του. Προσεγγίστε μοναδικά.
Το καινοτόμο στυλ του Καντίνσκι
Η έκφραση του Καντίνσκι πέρασε από ρευστή και φυσική σε δομημένη και συμβολική. Αναγνωρίζεται για τα πρωτοποριακά έργα τέχνης που πυροδότησε μια επανάσταση στη σφαίρα της τέχνης που απήχησε μέσα από γενιές καλλιτεχνών. Η πίστη του στη δύναμη της τέχνης τον ώθησε να εμβαθύνει στο συναίσθημα μέσα από σχήματα που επιδεικνύουν την πεποίθησή του ότι η τέχνη μπορούσε να ξεπεράσει τη φυσική σφαίρα για να αγγίξει το μεταφυσικό.
Η διαρκής κληρονομιά του Καντίνσκι δείχνει πώς η τέχνη μπορεί να ξεπεράσει τα όρια και να συνδεθεί άμεσα με την ψυχή κάποιου. Οι δημιουργίες του χρησιμεύουν ως μια διαχρονική πηγή έμπνευσης και πρόκλησης, υπογραμμίζοντας τις δυνατότητες του χρώματος και της φόρμας.
Η ιστορία της ζωής του Καντίνσκι συνυφασμένη με την τέχνη του σχηματίζει μια αφήγηση, σε χρώμα, συναίσθημα και πνευματικότητα. Τα αφηρημένα οράματά του συνεχίζουν να αιχμαλωτίζουν και να παρακινούν την επικύρωση ότι η τέχνη δεν φαίνεται αλλά αισθητή μέσα στην ίδια μας την ουσία.
Τι σημαίνει η τέχνη του Καντίνσκι;
Οι καλλιτεχνικές δημιουργίες του Wassily Kandinsky είναι βαθιά συνυφασμένες με την πίστη του, στη συναισθηματική ισχύ των σχημάτων και των χρωμάτων. Έβλεπε το έργο του ως μέσο έκφρασης της αναγκαιότητας ενός καλλιτέχνη που στοχεύει να επικοινωνήσει ανθρώπινα συναισθήματα και έννοιες. Για τον Καντίνσκι η ζωγραφική ήταν μια πράξη που προσπαθούσε να αιχμαλωτίσει τις αισθήσεις, τα συναισθήματα και τις ακουστικές ικανότητες του θεατή. Η έμπνευσή του προήλθε από την ιδέα ότι η πλήρης αφαίρεση θα μπορούσε να προσφέρει μια υπερβατική συνάντηση αποκομμένη από το βασίλειο. Το καλλιτεχνικό του ταξίδι πέρασε μέσα από φάσεις, ξεκινώντας από έργα με θεϊκό συμβολισμό μέχρι μεγαλειώδεις συνθέσεις που μοιάζουν με όπερες με αποκορύφωμα γεωμετρικά και οργανικά επίπεδα χρωματικά επίπεδα. Αυτή η εξέλιξη αντικατοπτρίζει την προσπάθειά του να αναπτύξει μια γλώσσα που ξεπερνά τα πολιτισμικά και φυσικά όρια.
Ο Καντίνσκι συνέκρινε τα έργα του με τη μουσική προσπαθώντας με εικόνες και συναισθήματα στο μυαλό του παρατηρητή μέσα από μια συγχώνευση αισθήσεων παρόμοια με το πώς οι μουσικοί δημιουργούν αρμονίες. Πίστευε ότι η αφηρημένη τέχνη, όπως η μουσική, είχε τη δυνατότητα να είναι μια μορφή μη αντικειμενικής τέχνης ικανή να προκαλέσει μια πλούσια πνευματική ύπαρξη.
Ουσιαστικά, η τέχνη του Καντίνσκι μεταφέρει μια ουσία μέσα από τη χρήση του χρώματος και της μορφής εμβαθύνοντας στις μεταφυσικές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης.
Ποια ήταν η έμπνευση, πίσω από τις δημιουργίες του Kandinsky;
Ο Wassily Kandinsky άντλησε έμπνευση από μια σειρά πηγών που εξελίχθηκαν με την πάροδο του χρόνου. Αρχικά το καλλιτεχνικό του ταξίδι επηρεάστηκε σημαντικά από μια έκθεση ιμπρεσιονιστικών έργων τέχνης που παρακολούθησε το 1896 στις εξερευνήσεις των θημωνιών του Κλοντ Μονέ που αμφισβήτησαν τις αντιλήψεις του και πυροδότησε τη γοητεία του με τη δύναμη του χρώματος.
Οι δημιουργικές επιρροές του Καντίνσκι ήταν βαθιά συνυφασμένες με τη φύση, την πνευματικότητα και τα έργα καλλιτεχνών. Βρήκε έμπνευση στους μετα-ιμπρεσιονιστές όπως ο Βίνσεντ βαν Γκογκ και τις υποβλητικές ατμόσφαιρες που απεικονίζονται στους πίνακες του Έντουαρντ Μουνκ. Επιπλέον, ίχνη της ερμηνείας του Καντίνσκι για τις αλλαγές στο φως και το χρώμα μπορούν να παρατηρηθούν στις καλλιτεχνικές του προσπάθειες.
Καθώς βελτίωνε το στυλ του, ο Kandinsky στράφηκε προς την εξερεύνηση της αλληλεπίδρασης, μεταξύ φύσης και αφαίρεσης. Στη συνέχεια, θεωρώντας την αφηρημένη τέχνη του, εισήγαγε τον όρο «αφηρημένη συγκεκριμένη τέχνη» για να τονίσει ότι ενώ δεν ήταν αντιπροσωπευτικά τα έργα του παρέμειναν ριζωμένα στην πραγματικότητα. Αυτό υπογραμμίζει την πεποίθησή του ότι η τέχνη πρέπει να μεταφέρει ομορφιά και φιλοσοφικές πεποιθήσεις που πηγάζουν από συναντήσεις.
Επιπλέον, ο Kandinsky άντλησε έμπνευση από τις αρχές της ανθρωποσοφίας που επικεντρώθηκαν στην αγάπη για την ομορφιά και τα πνευματικά στοιχεία στη ζωή. Τα αφηρημένα έργα του ήταν μια εκδήλωση των πεποιθήσεών του που προσπαθούσε να εκφράσει την πνευματικότητα και την προσωπική ενδοσκόπηση.
Συνοψίζοντας, η καλλιτεχνική έκφραση του Καντίνσκι διαμορφώθηκε από τις πνευματικές του ιδεολογίες, την ενατένιση της φύσης και τη συμμετοχή του στα καλλιτεχνικά κινήματα. Αυτές οι επιρροές τον ώθησαν να εμβαθύνει και να ξεπεράσει τα όρια της τέχνης.
Πώς άλλαξε η τέχνη του Καντίνσκι, σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του;
Η ανάπτυξη της τέχνης του Βασίλι Καντίνσκι είναι ένα συναρπαστικό ταξίδι από τις απεικονίσεις στην πλήρη αφαίρεση. Τα πρώτα του έργα, όπως το "Couple Riding" (1906 1907) και το "Houses in Munich" (1908) εξακολουθούσαν να παρουσιάζουν στοιχεία τοπίων και φιγούρων. Με έμφαση στο χρώμα και το σχήμα.
Το 1911 σημειώθηκε μια στροφή στην τέχνη του Καντίνσκι. Αφού βίωσε τη μουσική του Arnold Schoenberg σε μια συναυλία, δημιούργησε έναν από τους αφηρημένους πίνακές του. Αυτή η στιγμή σηματοδότησε την έναρξη της εξερεύνησής του στην αφαίρεση, η οποία πίστευε ότι ήταν ζωτικής σημασίας για την έκφραση της ουσίας ενός καλλιτέχνη.
Η κίνηση του Καντίνσκι προς την αφαίρεση επηρεάστηκε επίσης από τις πεποιθήσεις του που περιγράφονται στο έργο του «Σχετικά με το Πνευματικό στην Τέχνη». Υποστήριξε ότι το χρώμα και η μορφή είχαν αντίκτυπο στους θεατές χωρίς την ανάγκη για αναγνωρίσιμες εικόνες ή αντικείμενα. Αναλογίστηκε περίφημα εάν οι καλλιτέχνες έπρεπε να εγκαταλείψουν εντελώς την αναπαράσταση για να αποκαλύψουν την αφαίρεση.
Καθ' όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1910, οι καλλιτεχνικές μορφές του Καντίνσκι μεταπήδησαν από οργανικές και ρευστές σε γεωμετρικές και τελικά σε αναπαραστάσεις.
Το έργο τέχνης του Wassily Kandinsky "Composition V" που δημιουργήθηκε τον Δεκέμβριο του 1911 θεωρείται ευρέως ως ένα στυλ που τον τοποθέτησε ως βασικό πρόσωπο, στη στροφή προς την αφαίρεση.
Μετά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο ο Καντίνσκι επέστρεψε στην πατρίδα του τη Ρωσία, όπου ανέλαβε το ρόλο του σκηνοθέτη στα Μουσεία Ζωγραφικού Πολιτισμού και αργότερα στο Ινστιτούτο Καλλιτεχνικού Πολιτισμού στη Μόσχα. Οι καλλιτεχνικές του προσπάθειες κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου συνέχισαν να αναπτύσσονται επηρεασμένοι από τη συμμετοχή του στις πολιτικές και την καλλιτεχνική εκπαίδευση.
Το 1922 ο Καντίνσκι έγινε μέλος της σχολής στο Bauhaus, μιας σχολής τέχνης και σχεδίου στη Γερμανία. Η θητεία του στο Bauhaus χαρακτηρίστηκε από την εξερεύνηση οργανικών μορφών που τις συνδυάζει με καινοτόμους τρόπους. Στα χρόνια που πέρασε στη Γαλλία, το καλλιτεχνικό ταξίδι του Καντίνσκι έφτασε στο αποκορύφωμά του με έργα που συνδύαζαν τόσο σχήματα όσο και φυσικές μορφές. Οι τελευταίοι του πίνακες, όπως ο "Tempered Élan" (1944) αποτελούν παράδειγμα της συγχώνευσης των ανακαλύψεών του κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του η μουσική είχε σημασία για τον Καντίνσκι. Συχνά συνόδευε τις αφηρημένες ξυλογραφίες του με πεζά ποιήματα ως εμφανή, στη συλλογή του "Klänge" (Ήχοι) εκφράζοντας τη φιλοδοξία του να δημιουργήσει τίποτα άλλο εκτός από καθαρούς ήχους. Η καλλιτεχνική ανάπτυξη του Καντίνσκι αντικατοπτρίζει την αναζήτησή του, για μια μορφή τέχνης που θα μπορούσε να προκαλέσει συναισθήματα πέρα από τη γλώσσα, χρησιμοποιώντας την αφαίρεση ως μέσο έκφρασης.
