Beroemde kunstmusea en galerieën over de hele wereld: Een uitgebreide gids

Kunstmusea beschermen onze culturele schatten en inspireren nieuwe generaties makers en kunstliefhebbers. Deze instellingen huisvesten collecties die duizenden jaren overspannen en bieden bezoekers een directe verbinding met menselijke creativiteit uit verschillende tijdperken en culturen. Van meesterwerken uit de Renaissance tot moderne installaties, 's werelds toonaangevende musea bieden vensters op ons gedeelde artistieke erfgoed.

Deze gids verkent de beste kunstinstellingen op zes continenten en belicht hun gebouwen, collecties en impact. Of je nu museumbezoeken plant of je kennis van wereldwijde kunstruimtes wilt uitbreiden, dit overzicht laat je kennismaken met de belangrijkste musea in de hedendaagse kunstwereld.

Europa

Het Louvre (Parijs, Frankrijk)

Het Louvre is het grootste kunstmuseum ter wereld en is gevestigd in een voormalig 12e-eeuws fort dat nu koninklijk paleis is geworden. Het museum opende zijn deuren voor het publiek in 1793 tijdens de Franse Revolutie met 537 schilderijen. Vandaag de dag beslaat het meer dan 72.735 vierkante meter en bevat het bijna 38.000 objecten van de prehistorie tot de moderne tijd.

Tot de schatten van het museum behoort de mysterieuze "Mona Lisa" van Leonardo da Vinci, die jaarlijks miljoenen bezoekers trekt. De elegante "Venus van Milo" en de dramatische "Gevleugelde Overwinning van Samothrace" tonen de mooiste oude Griekse beeldhouwkunst. Met 9,6 miljoen bezoekers in 2019 is het Louvre het meest bezochte museum ter wereld.

De glazen piramide-ingang van I.M. Pei, voltooid in 1989, leidde aanvankelijk tot discussie maar staat nu symbool voor de manier waarop het museum historisch behoud combineert met modern design.

Museo del Prado (Madrid, Spanje)

Het nationale kunstmuseum van Spanje, het Prado, werd geopend in 1819 en huisvest uitzonderlijke Europese kunst uit de 12e tot het begin van de 20e eeuw. Het museum blinkt uit in de collectie Spaanse meesters, met uitgebreide werken van Francisco Goya, Diego Velázquez en El Greco.

Velázquez' complexe "Las Meninas" blijft een van de meest bestudeerde schilderijen van de westerse kunst en biedt kijkers een ingewikkeld spel van perspectief en artistieke representatie. Goya's krachtige "De derde mei 1808" toont de wreedheid van de oorlog, terwijl Jeroen Bosch' drieluik "De tuin der lusten" een fantastische visie biedt waarin paradijs en hel door elkaar lopen.

Het Prado maakt samen met het Reina Sofía Museum en het Thyssen-Bornemisza Museum deel uit van de "Gouden Driehoek van de Kunst" in Madrid, waardoor een geconcentreerd gebied ontstaat met een buitengewone artistieke rijkdom.

Het British Museum (Londen, VK)

Het British Museum, opgericht in 1753, is het eerste nationale openbare museum ter wereld. Het is gevestigd in de Londense wijk Bloomsbury en huisvest ongeveer acht miljoen werken die meer dan twee miljoen jaar menselijke cultuur overspannen.

De collectie van het museum omvat schatten zoals de Steen van Rosetta, die Egyptische hiërogliefen ontsloot, de beelden van het Parthenon (Elgin Marbles), artefacten van de Angelsaksische begraafplaats Sutton Hoo en een uitgebreide collectie Egyptische mummies.

Norman Foster's herontwerp van het Great Court, geopend in 2000, creëerde het grootste overdekte openbare plein van Europa, met in het midden de beroemde ronde leeszaal van het museum.

Tate Modern (Londen, Verenigd Koninkrijk)

Tate Modern, gevestigd in het voormalige Bankside Power Station aan de rivier de Theems, transformeerde bij de opening in 2000 een industriële ruimte in een van 's werelds meest bezochte musea voor hedendaagse kunst. Bij de verbouwing door Herzog & de Meuron bleef het industriële karakter van de krachtcentrale behouden en werden veelzijdige tentoonstellingsruimtes gecreëerd.

De enorme Turbine Hall, waar ooit elektriciteitsgeneratoren stonden, biedt nu onderdak aan ambitieuze installatieprojecten van kunstenaars als Olafur Eliasson, Ai Weiwei en Kara Walker. De collectie van het museum omvat internationale moderne en hedendaagse kunst van 1900 tot nu, met sterke punten in surrealisme, abstract expressionisme en popart.

De tien verdiepingen tellende uitbreiding van het Blavatnik Building, geopend in 2016, voegde tentoonstellingsruimte toe en biedt een prachtig uitzicht over Londen vanaf het uitkijkplatform.

De National Gallery (Londen, VK)

De National Gallery werd opgericht in 1824 en huisvest meer dan 2300 schilderijen die dateren uit het midden van de 13e eeuw tot 1900. Dit museum aan Trafalgar Square bezit de nationale collectie West-Europese schilderijen en biedt gratis toegang tot de hoofdcollectie.

De collectie van de galerie vertegenwoordigt belangrijke ontwikkelingen in de westerse schilderkunst, met sterke punten in de Italiaanse renaissance, de Nederlandse schilderkunst uit de Gouden Eeuw en het Franse impressionisme. Belangrijke werken zijn onder andere Jan van Eyck's gedetailleerde "Arnolfini portret", Sandro Botticelli's "Venus en Mars", Leonardo da Vinci's "De maagd van de rotsen" en Vincent van Gogh's levendige "Zonnebloemen".

Uffizi Galerij (Florence, Italië)

De Uffizi Galerij is een van de belangrijkste musea van Italië en een van de meest bezochte kunstinstellingen ter wereld. Het gebouw, begonnen in 1560 door Giorgio Vasari, diende oorspronkelijk als kantoren ("uffizi") voor Florentijnse magistraten voordat het geleidelijk een tentoonstellingsruimte werd voor de kunstcollecties van de Medici-familie.

Hoewel het Uffizi al sinds de 16e eeuw op verzoek toegankelijk is voor bezoekers, werd het in 1765 officieel een openbaar museum. De collectie blinkt uit in werken uit de Florentijnse Renaissance, waaronder Botticelli's meesterwerken "De Geboorte van Venus" en "La Primavera," die Renaissance idealen van schoonheid en klassieke heropleving laten zien. Het museum bezit ook belangrijke werken van Leonardo da Vinci, Michelangelo, Rafaël en Titiaan.

Door recente renovaties zijn de tentoonstellingsruimtes uitgebreid en is de doorstroom van bezoekers door het historische gebouw verbeterd, waardoor meer van de collectie tentoongesteld kan worden.

Vaticaanse Musea (Vaticaanstad)

De Vaticaanse Musea bestaan uit een complex van pauselijke musea en galerijen in Vaticaanstad, waar werken worden tentoongesteld die door de eeuwen heen door de katholieke kerk zijn verzameld. Deze musea zijn opgericht door paus Julius II aan het begin van de 16e eeuw en bevatten een aantal van 's werelds belangrijkste klassieke beeldhouwwerken en meesterwerken uit de Renaissance.

De musea hebben verschillende collecties, waaronder het Pio-Clementino Museum (klassieke oudheden), het Chiaramonti Museum en gespecialiseerde collecties gericht op Egyptische, Etruskische en andere culturele artefacten. De beroemdste ruimtes zijn de Rafaël Kamers, met fresco's van Rafaël en zijn werkplaats, en de Sixtijnse Kapel met Michelangelo's plafond fresco's en "Het Laatste Oordeel".

Michelangelo's plafond in de Sixtijnse Kapel, geschilderd tussen 1508 en 1512, is een van de grootste prestaties in de kunstgeschiedenis. Het bevat meer dan 300 figuren die Bijbelse verhalen illustreren, gecentreerd rond negen scènes uit Genesis.

Rijksmuseum (Amsterdam, Netherlands)

Het Rijksmuseum, dat in 1800 in Den Haag werd opgericht en in 1808 naar Amsterdam verhuisde, is het Nederlandse nationale museum voor kunst en geschiedenis. Na een tien jaar durende renovatie, die in 2013 werd afgerond, toont het museum nu 8.000 objecten uit de collectie van een miljoen artefacten die dateren van 1200 tot 2000.

De collectie van het museum omvat meesterwerken uit de Gouden Eeuw, waaronder Rembrandts "De Nachtwacht", waarop een stadsmilitie op dynamische, dramatische wijze te zien is. Andere opmerkelijke werken zijn "Het melkmeisje" van Johannes Vermeer en schilderijen van Frans Hals en Jan Steen. Het gebouw zelf, ontworpen door Pierre Cuypers en voltooid in 1885, combineert gotische en renaissance-elementen en is een herkenningspunt op het Amsterdamse Museumplein.

Van Gogh Museum (Amsterdam, Netherlands)

Dit Amsterdamse museum is gewijd aan Vincent van Gogh en zijn tijdgenoten en heeft de grootste collectie schilderijen en tekeningen van Van Gogh ter wereld. Geopend in 1973 in een gebouw ontworpen door Gerrit Rietveld, met een latere toevoeging door Kisho Kurokawa in 1999, toont het museum meer dan 200 schilderijen, 500 tekeningen en 750 brieven van de kunstenaar.

Bezoekers kunnen Van Goghs artistieke ontwikkeling volgen aan de hand van werken uit zijn hele carrière, van vroege, donkere schilderijen zoals "De Aardappeleters" tot levendige latere werken zoals "Zonnebloemen", "Amandelbloesem" en zijn intense zelfportretten. De collectie bevat ook werken van kunstenaars die Van Gogh beïnvloedden of beïnvloed werden, zoals Paul Gauguin, Henri de Toulouse-Lautrec en Claude Monet.

Museo Reina Sofía (Madrid, Spanje)

Dit nationale museum voor 20e-eeuwse kunst werd in 1992 geopend en is vernoemd naar koningin Sofía van Spanje. Het ligt vlakbij het treinstation Atocha in Madrid in een omgebouwd 18e-eeuws ziekenhuisgebouw en richt zich voornamelijk op Spaanse kunst, met uitgebreide collecties werken van Pablo Picasso en Salvador Dalí.

Het pronkstuk van het museum is Picasso's enorme schilderij "Guernica", gemaakt als reactie op het bombardement op de Baskische stad Guernica tijdens de Spaanse Burgeroorlog. Dit krachtige anti-oorlogsstatement van meer dan 2,5 meter breed toont het lijden van mensen en dieren in gebroken, kubistische vormen. Het museum heeft ook belangrijke werken van Joan Miró, Eduardo Chillida en andere Spaanse kunstenaars, samen met internationale figuren als Francis Bacon en Damien Hirst.

In 2005 werd het museum uitgebreid met een nieuwe vleugel, ontworpen door Jean Nouvel, met een opvallende rode buitenkant en extra tentoonstellingsruimte.

Guggenheim Museum Bilbao (Bilbao, Spanje)

Het Guggenheim Museum Bilbao werd geopend in 1997 en is een van de belangrijkste architectonische werken van de 20e eeuw. Het gebouw, ontworpen door de Canadees-Amerikaanse architect Frank Gehry, heeft een opvallende buitenkant van titanium, kalksteen en glas in gebogen, kronkelende vormen die willekeurig lijken maar nauwkeurig met de computer zijn gemodelleerd voor structurele integriteit.

Het museum toont permanente en tijdelijke tentoonstellingen van moderne en hedendaagse kunst, waaronder belangrijke werken van Richard Serra, Jeff Koons, Louise Bourgeois en Eduardo Chillida. Naast het artistieke belang heeft het museum Bilbao getransformeerd van een industriële stad in verval tot een culturele bestemming, een fenomeen dat nu bekend staat als het "Bilbao Effect" en dat wereldwijd soortgelijke culturele regeneratieprojecten heeft geïnspireerd.

Hermitage museum (St. Petersburg, Rusland)

Het Hermitage Museum werd in 1764 opgericht door keizerin Catharina de Grote en behoort tot de oudste en grootste musea ter wereld. Petersburg, waaronder het Winterpaleis (voormalige residentie van de Russische keizers), herbergt het museum meer dan drie miljoen voorwerpen uit de wereldwijde cultuurgeschiedenis.

De Hermitage collectie omvat 's werelds grootste collectie schilderijen, met sterke punten in oude meesters, Frans impressionisme en post-impressionisme. Opvallende werken zijn schilderijen van Leonardo da Vinci, Rafaël, Rembrandt, Claude Monet en Van Gogh. Het museum heeft ook uitgebreide collecties antiquiteiten, decoratieve kunst en munten. Vanwege de enorme omvang van de collectie kan slechts ongeveer 5% op een bepaald moment worden tentoongesteld.

Centre Pompidou (Parijs, Frankrijk)

Het Centre Pompidou is een van de meest opvallende gebouwen van Parijs, ontworpen in de hightech architectuurstijl door Renzo Piano en Richard Rogers. Het werd geopend in 1977 en vernoemd naar de Franse president Georges Pompidou, die de opdracht gaf voor het gebouw. Het huisvest het grootste museum voor moderne kunst van Europa.

Het inside-out ontwerp van het gebouw plaatst structurele en mechanische systemen aan de buitenkant, met een kleurcode per functie: blauw voor airconditioning, geel voor elektriciteit, groen voor water en rood voor circulatie-elementen zoals liften en roltrappen. Deze benadering maximaliseerde de tentoonstellingsruimte binnen en creëerde tegelijkertijd een revolutionair architectonisch statement.

De collectie van het museum beslaat de periode van 1905 tot nu, met werken van onder andere Pablo Picasso, Wassily Kandinsky, Henri Matisse, Joan Miró, Jackson Pollock en Andy Warhol. Het centrum bevat ook een openbare bibliotheek en een centrum voor muziek en akoestisch onderzoek.

Musée d'Orsay (Parijs, Frankrijk)

Het Musée d'Orsay is gehuisvest in het voormalige treinstation Gare d'Orsay, een Beaux-Arts gebouw dat tussen 1898 en 1900 werd gebouwd. Het werd in 1986 geopend om de kloof tussen de collecties van het Louvre en het Centre Pompidou te overbruggen. Het museum is gespecialiseerd in Franse kunst van 1848 tot 1914 en beslaat de rijke periode tussen academische kunst en vroeg modernisme.

Het museum bezit 's werelds grootste collectie impressionistische en post-impressionistische meesterwerken, waaronder belangrijke werken van Monet, Manet, Degas, Renoir, Cézanne, Seurat, Sisley, Gauguin en Van Gogh. Édouard Manet's "Le Déjeuner sur l'herbe", Claude Monet's "Kathedraal van Rouen" serie en Vincent van Gogh's "Sterrennacht boven de Rhône" zijn voorbeelden van de uitzonderlijke bezittingen van het museum.

Bij de verbouwing van het gebouw zijn veel originele architectonische kenmerken bewaard gebleven, waaronder het monumentale middenschip met het spectaculaire glazen dak en de gigantische wijzerplaten, waardoor een unieke omgeving is gecreëerd voor het ervaren van artistieke innovaties uit de late 19e en vroege 20e eeuw.

Noord-Amerika

Het Metropolitan Museum of Art (New York, VS)

The Met, opgericht in 1870, is het grootste kunstmuseum van de Verenigde Staten en een van de meest bezochte musea ter wereld. De permanente collectie van het museum ligt aan Fifth Avenue langs Central Park en bevat meer dan twee miljoen werken die 5000 jaar wereldcultuur overspannen.

De collectie van de Met omvat Amerikaanse en Europese schilderijen en decoratieve kunst; werken uit het oude Egypte, Griekenland en Rome; uitgebreide collecties islamitische, Aziatische en Afrikaanse kunst; en uitgebreide collecties muziekinstrumenten, wapens, wapenuitrustingen en kostuums uit de hele wereld.

Hoogtepunten zijn onder andere de Tempel van Dendur, een oude Egyptische tempel die verplaatst en herbouwd is in het museum; Emanuel Leutze's "Washington Crossing the Delaware"; Rembrandt's "Aristoteles met een buste van Homerus"; en Vincent van Gogh's "Zelfportret met strohoed". De Amerikaanse vleugel van het museum herbergt een uitzonderlijke collectie Amerikaanse schilderkunst, beeldhouwkunst en decoratieve kunst, terwijl de Robert Lehman Collection meesterwerken van Europese oude meesters bevat.

Museum of Modern Art (MoMA) (New York, VS)

Het Museum of Modern Art, opgericht in 1929, heeft zichzelf gevestigd als misschien wel 's werelds meest invloedrijke instelling gewijd aan moderne en hedendaagse kunst. MoMA is gevestigd in Midtown Manhattan en onderging in 2019 een uitbreiding van 450 miljoen dollar, waardoor de tentoonstellingsruimte met 40.000 vierkante meter toenam.

De collectie van het museum biedt een uitgebreid overzicht van moderne en hedendaagse kunst in verschillende media, waaronder architectuur, design, tekenen, schilderen, beeldhouwen, fotografie, film en elektronische media. Iconische werken zijn onder andere Vincent van Gogh's "De Sterrennacht", Pablo Picasso's baanbrekende "Les Demoiselles d'Avignon", Salvador Dalí's "De volharding van het geheugen" en Andy Warhol's "Campbell's Soup Cans".

Het MoMA heeft een cruciale rol gespeeld bij het definiëren van moderne kunst door zijn tentoonstellingen en aankoopbeleid, en heeft bijgedragen aan de reputatie van veel belangrijke 20e-eeuwse kunstenaars en bewegingen.

National Gallery of Art (Washington D.C., VS)

De National Gallery of Art werd in 1937 opgericht door een gezamenlijke resolutie van het Congres en bestaat uit twee grote gebouwen die met elkaar verbonden zijn door een ondergrondse passage. Het neoklassieke West Building (1941), ontworpen door John Russell Pope, huisvest Europese en Amerikaanse kunst van de middeleeuwen tot het begin van de 20e eeuw, terwijl het moderne East Building (1978), ontworpen door I.M. Pei, de hedendaagse collectie en speciale tentoonstellingen bevat.

De collectie van de galerie omvat het enige schilderij van Leonardo da Vinci in Amerika, "Ginevra de' Benci", en meesterwerken van Vermeer, Rembrandt, Monet, Van Gogh en Picasso. Het museum heeft ook een uitgebreide collectie Amerikaanse kunst. Een beeldentuin, ontworpen door landschapsarchitect Laurie Olin en geopend in 1999, toont werken van kunstenaars als Roy Lichtenstein, Alexander Calder en Joan Miró.

Als nationaal instituut biedt de galerie gratis toegang, ondersteund door een combinatie van federale financiering en particuliere donaties.

Kunstinstituut van Chicago (Chicago, VS)

Het Art Institute of Chicago werd opgericht in 1879 en behoort tot de oudste en grootste kunstmusea van Amerika. Het museum ligt in Grant Park en is herkenbaar aan het paar bronzen leeuwen die de ingang aan Michigan Avenue flankeren. De collectie van het instituut omvat meer dan 300.000 werken die 5000 jaar artistieke expressie omspannen.

Het museum staat vooral bekend om zijn impressionistische en post-impressionistische collectie, waaronder het pointillistische meesterwerk "A Sunday on La Grande Jatte" van Georges Seurat, de "Waterlelies" van Claude Monet en talloze werken van Renoir, Cézanne en Van Gogh. Amerikaanse kunst is goed vertegenwoordigd met werken als Grant Wood's iconische "American Gothic" en Edward Hopper's "Nighthawks".

In 2009 opende het museum de Modern Wing, een 264.000 vierkante meter grote uitbreiding ontworpen door Renzo Piano die moderne en hedendaagse kunstcollecties huisvest en een prachtig uitzicht biedt op Millennium Park en de skyline van Chicago.

Solomon R. Guggenheim Museum (New York, VS)

Het Solomon R. Guggenheim Museum is een van de meest opvallende architectonische statements in New York City. Het gebouw, ontworpen door Frank Lloyd Wright en geopend in 1959, heeft een unieke spiraalvormige hellingbaan die rond een open centrale ruimte kronkelt en bezoekers een ononderbroken kijkervaring biedt langs één enkel, ononderbroken pad.

Wright zag het gebouw als een "tempel van de geest", waarbij de witte, lintachtige buitenkant in schril contrast stond met het rechthoekige raster van Manhattan. Het museum begon als het Museum of Non-Objective Painting voordat het zich ontwikkelde tot het huisvesten van een voortdurend groeiende collectie impressionistische, post-impressionistische, vroegmoderne en hedendaagse kunst.

De collectie omvat werken van Kandinsky, Klee, Miró, Picasso en vele andere meesters uit de 20e eeuw. Het museum organiseert ook het hele jaar door speciale tentoonstellingen en maakt deel uit van het wereldwijde museumnetwerk van de Solomon R. Guggenheim Foundation.

Whitney Museum of American Art (New York, VS)

Het Whitney werd in 1930 opgericht door kunstmecenas Gertrude Vanderbilt Whitney en richt zich uitsluitend op Amerikaanse kunst uit de 20e en 21e eeuw. Na tientallen jaren in Manhattan's Upper East Side verhuisde het museum in 2015 naar een nieuw gebouw ontworpen door Renzo Piano in het Meatpacking District/West Village.

De collectie van het Whitney omvat meer dan 25.000 werken van meer dan 3500 Amerikaanse kunstenaars, met sterke punten in vroeg modernisme, abstract expressionisme, pop-art en hedendaagse kunst. Het museum bezit belangrijke werken van onder andere Edward Hopper, Georgia O'Keeffe, Alexander Calder, Andy Warhol en Jasper Johns.

De locatie in het centrum van het museum beschikt over expositieruimten en terrassen die het museum verbinden met het verhoogde park High Line en uitzicht bieden op de rivier de Hudson. Dit versterkt de focus van het Whitney op Amerikaanse kunst binnen de context van het veranderende stedelijke landschap van New York City.

Los Angeles County Museum of Art (Los Angeles, VS)

Het grootste kunstmuseum in het westen van de Verenigde Staten, LACMA's campus op Wilshire Boulevard herbergt een collectie van meer dan 147.000 objecten die 6000 jaar van wereldwijde artistieke expressie omspannen. Het museum werd opgericht in 1961 en omvat nu meerdere gebouwen die in de loop der decennia door verschillende architecten zijn ontworpen.

De collectie van het LACMA omvat vooral veel precolumbiaanse kunst, Aziatische kunst, islamitische kunst, Europese en Amerikaanse schilderijen en beeldhouwwerken, Latijns-Amerikaanse kunst en moderne en hedendaagse kunst. Buiteninstallaties zoals "Urban Light" van Chris Burden, met 202 gerestaureerde straatlantaarns, en "Levitated Mass" van Michael Heizer, een granieten rotsblok van 340 ton dat boven een wandelpad hangt, zijn iconische oriëntatiepunten geworden.

Het museum ondergaat momenteel een grote transformatie met een nieuw gebouw, ontworpen door de Zwitserse architect Peter Zumthor, dat naar verwachting in 2025 klaar zal zijn en vier van de bestaande gebouwen op de campus zal vervangen door een uniform, horizontaal georiënteerd ontwerp.

Het Getty Center (Los Angeles, VS)

Het Getty Center, gelegen in de Santa Monica Mountains boven Los Angeles, opende zijn deuren voor het publiek in 1997 na bijna twintig jaar plannen en bouwen. De campus is ontworpen door architect Richard Meier en bestaat uit gebouwen die bekleed zijn met Italiaanse travertijnsteen en gerangschikt zijn rond binnenplaatsen en tuinen met een panoramisch uitzicht over Los Angeles.

Het museum is gespecialiseerd in Europese schilderijen, tekeningen, beeldhouwwerken, verluchte manuscripten, decoratieve kunst en foto's. Hoogtepunten zijn "Irissen" van Vincent van Gogh, "De ontvoering van Europa" van Rembrandt en werken van Monet, Titiaan en Cézanne. Op het terrein liggen uitgestrekte tuinen ontworpen door kunstenaar Robert Irwin, met een centraal spiegelend zwembad en een doolhofachtige opstelling van planten.

Naast het museum omvat het Getty Center het Getty Research Institute, het Getty Conservation Institute en de Getty Foundation, waardoor een uitgebreid cultureel en wetenschappelijk complex ontstaat dat gefinancierd wordt door de Getty Trust, opgericht met het fortuin van oliemagnaat J. Paul Getty.

Museum voor Schone Kunsten (Boston, VS)

Het Museum of Fine Arts in Boston werd opgericht in 1870 en huisvest een van de meest uitgebreide kunstcollecties van Amerika, met bijna 500.000 werken uit de oudheid tot hedendaagse periodes. Na de verhuizing naar de huidige Fenway-locatie in 1909 heeft het museum meerdere uitbreidingen ondergaan, waaronder de Amerikaanse vleugel ontworpen door Foster + Partners in 2010.

De collectie van het museum omvat Egyptische oudheden, klassieke kunst, Aziatische schatten, Europese meesterwerken en Amerikaanse kunst van de koloniale tijd tot nu. Sterke punten zijn werken van John Singleton Copley, Winslow Homer en John Singer Sargent, Franse impressionistische schilderijen, Japanse kunst (de grootste collectie buiten Japan) en oude Egyptische kunstvoorwerpen.

Het museum integreert wetenschap en publieke betrokkenheid via het conservatiecentrum, de bibliotheek en archieven en educatieve programma's, en dient als een cultureel anker voor Boston en New England.

Azië

Nationaal Paleismuseum (Taipei, Taiwan)

Het National Palace Museum in Taipei huisvest een van 's werelds grootste collecties Chinese keizerlijke artefacten en kunstwerken en bevat schatten die 8000 jaar Chinese geschiedenis omspannen. De collectie komt oorspronkelijk uit de Verboden Stad in Beijing, maar werd tijdens de Chinese Burgeroorlog eind jaren 1940 naar Taiwan verplaatst om de collectie te beschermen tegen mogelijke schade of verlies.

De museumcollectie van ongeveer 700.000 stukken omvat keramiek, jadesnijwerk, bronzen artefacten, schilderijen, kalligrafie, zeldzame boeken en historische documenten. Beroemde stukken zijn onder andere de prachtig gebeeldhouwde "Jadeite Cabbage", die lijkt op een Chinese koolkop met insecten op de bladeren, en de "vleesvormige steen", een stuk jaspis dat is gebeeldhouwd en gekleurd om te lijken op een stuk dongpo varkensvlees.

Door de enorme omvang van de collectie wisselen de tentoonstellingen regelmatig, zodat ze goed bewaard blijven en bezoekers het hele jaar door verschillende schatten kunnen bekijken.

Nationaal Museum van Tokio (Tokio, Japan)

Het Nationaal Museum van Tokio, opgericht in 1872, is het oudste en grootste museum van Japan en ligt in het Ueno Park. Het museum bestaat uit zes gebouwen met uitgebreide collecties kunst en archeologische artefacten uit Japan en andere Aziatische landen.

De Honkan (Japanse galerie) toont Japanse kunst van de prehistorie tot de 19e eeuw, terwijl de Tōyokan (Aziatische galerie) kunst en voorwerpen uit heel Azië toont. De collectie omvat meer dan 110.000 voorwerpen, waaronder 87 Japanse nationale schatten en 633 belangrijke culturele eigendommen.

Hoogtepunten zijn onder andere oud Jomon aardewerk, boeddhistische beelden, samurai zwaarden en harnassen, ukiyo-e houtsneden, kimono's en archeologische artefacten die de culturele evolutie van Japan laten zien. Het museum speelt een centrale rol in het behoud en de interpretatie van het Japanse artistieke erfgoed en plaatst het in de bredere context van de Aziatische culturele ontwikkeling.

Nationaal Museum voor Moderne Kunst (Tokio, Japan)

Het National Museum of Modern Art, Tokyo (MOMAT) werd in 1952 opgericht als het eerste nationale kunstmuseum van Japan en is gevestigd in een modernistisch gebouw dat is ontworpen door Kunio Maekawa, een leerling van Le Corbusier. Het museum ligt vlakbij het keizerlijk paleis en richt zich op Japanse en internationale moderne kunst van het begin van de 20e eeuw tot nu.

De collectie omvat ongeveer 13.000 werken in verschillende media, met speciale nadruk op de ontwikkeling van moderne Japanse kunst. Tot de aanbevolen kunstenaars behoren invloedrijke figuren als Taikan Yokoyama, Ryusei Kishida en Yayoi Kusama, naast westerse modernisten als Picasso en Klee.

Het museum heeft ook een filmcentrum waar regelmatig klassieke Japanse en internationale films worden vertoond, wat MOMAT positioneert als een uitgebreide bron voor het begrijpen van de moderne beeldcultuur in Japan.

Nationaal Kunstcentrum (Tokio, Japan)

In tegenstelling tot conventionele musea die permanente collecties onderhouden, dient het Tokyo National Art Center uitsluitend als locatie voor tijdelijke tentoonstellingen. Het gebouw werd in 2007 geopend in het Roppongi-district en is ontworpen door architect Kisho Kurokawa. Het heeft een kenmerkende golvende glazen gevel en een dramatische atriumruimte.

Met 14.000 vierkante meter tentoonstellingsruimte verspreid over 12 galerijen is het het grootste kunstmuseum van Japan. Het centrum organiseert jaarlijks ongeveer 65-70 tentoonstellingen, georganiseerd door verschillende kunstorganisaties en het museum zelf. Deze variëren van grote internationale tentoonstellingen tot showcases van hedendaagse Japanse kunst en regionale tentoonstellingen.

Het centrum is een aanvulling op de andere grote kunstinstellingen in Tokio en richt zich meer op het samenstellen van tentoonstellingen dan op het opbouwen van collecties. Het helpt Roppongi te vestigen als een belangrijk cultureel district in de stad.

Shanghai Museum (Shanghai, China)

Het Shanghai Museum werd opgericht in 1952 en verhuisde in 1996 naar het huidige gebouw aan het People's Square. Het is ontworpen in de vorm van een oude Chinese bronzen kookpot, een ding genaamd. Deze architectonische keuze symboliseert de focus van het museum op het bewaren en tentoonstellen van China's culturele erfgoed.

De museumcollectie van meer dan een miljoen objecten is verdeeld over elf gespecialiseerde galerijen met bronzen voorwerpen, keramiek, schilderijen, kalligrafie, beeldhouwkunst, jade, munten, meubels, zegels en kunst van minderheidsnationaliteiten. Hoogtepunten zijn bronzen artefacten uit de Shang en Zhou dynastieën, keramiek uit verschillende dynastieën en schilderijen uit de Ming en Qing periodes.

Het museum staat bekend om zijn wetenschappelijke aanpak, uitgebreide displays en tweetalige informatie, waardoor het toegankelijk is voor zowel binnenlandse als internationale bezoekers, terwijl de hoge academische normen gehandhaafd blijven.

Nationaal Museum van China (Beijing, China)

Het Nationaal Museum van China ligt aan de oostkant van het Plein van de Hemelse Vrede en werd in 2003 opgericht door de fusie van het Museum van de Chinese Geschiedenis en het Museum van de Chinese Revolutie. Na een grote renovatie die in 2011 werd voltooid, is het een van de grootste musea ter wereld geworden, met bijna 200.000 vierkante meter aan ruimte.

Het museum herbergt een collectie van 1,4 miljoen voorwerpen die de Chinese geschiedenis van de prehistorie tot het einde van de Qing-dynastie in 1911 en de daaropvolgende revolutionaire periode beschrijven. Opmerkelijke tentoonstellingen zijn onder andere oude bronzen voorwerpen zoals de "Simuwu Ding", het zwaarste bronzen voorwerp ter wereld, jade voorwerpen, porselein, schilderijen en archeologische vondsten uit heel China.

De centrale ligging en uitgebreide benadering van de Chinese geschiedenis maken het museum tot een belangrijke culturele instelling in Beijing en een belangrijk venster op het historische verhaal van China.

M+ (Hong Kong)

M+, een van de nieuwste grote musea wereldwijd, opende in november 2021 zijn deuren in het culturele district West Kowloon in Hongkong. Het gebouw, ontworpen door de Zwitserse architecten Herzog & de Meuron, heeft een kenmerkende omgekeerde T-vorm met een LED-geschikte gevel die dient als scherm voor publieke kunstprojecties.

M+ richt zich op de visuele cultuur van de 20e en 21e eeuw en omvat kunst, design, architectuur en bewegend beeld uit Hong Kong, Groot-China, Azië en daarbuiten. De collectie van het museum omvat meer dan 8.000 werken, met belangrijke collecties Chinese hedendaagse kunst van de jaren 1970 tot nu, waaronder de M+ Sigg Collectie geschonken door de Zwitserse verzamelaar Uli Sigg.

De oprichting van het museum vertegenwoordigt de ambitie van Hong Kong om een wereldwijd cultureel centrum te worden, als aanvulling op de bestaande identiteit van de stad als internationaal financieel centrum en handelshaven.

Nationale Galerij Singapore (Singapore)

De National Gallery Singapore is gevestigd in twee nationale monumenten - het voormalige gebouw van het Hooggerechtshof en het stadhuis - en werd in 2015 geopend na een uitgebreid restauratie- en aanpassingsproject. Het museum beheert 's werelds grootste openbare collectie van Singaporese en Zuidoost-Aziatische kunst, met meer dan 8000 werken.

De collectie schetst de ontwikkeling van kunst in Singapore en Zuidoost-Azië vanaf de 19e eeuw tot nu, met werken van baanbrekende Singaporese kunstenaars als Georgette Chen, Chen Chong Swee en Liu Kang, maar ook van belangrijke regionale kunstenaars als Raden Saleh uit Indonesië, Juan Luna uit de Filippijnen en Latiff Mohidin uit Maleisië.

Het hergebruik van historische gebouwen in de galerie creëert een dialoog tussen architectonisch erfgoed en hedendaagse kunstfuncties, met originele rechtszalen, cellen en overheidskantoren die zijn getransformeerd tot tentoonstellingsruimtes die elementen van hun vroegere gebruik behouden.

Australië en Oceanië

Nationale Galerij van Australië (Canberra, Australië)

De National Gallery of Australia in Canberra werd opgericht in 1967 en voor het publiek geopend in 1982. Het gebouw is ontworpen door architect Colin Madigan en huisvest de kunstcollectie van het land. Het brutalistische bouwwerk, met zijn hoekige vormen en in de bush gehamerde betonnen oppervlakken, creëert kenmerkende ruimtes om kunst te ervaren.

De collectie omvat meer dan 166.000 werken, met bijzondere aandacht voor Australische kunst vanaf de koloniale tijd tot nu, Europees en Amerikaans modernisme en Aziatische kunst. De galerie heeft 's werelds grootste collectie Aboriginal en Torres Strait Islander kunst, die de artistieke tradities van de First Nations in Australië weerspiegelt.

Opvallende aanwinsten zijn onder andere Jackson Pollocks abstract expressionistische meesterwerk "Blue Poles", controversieel aangekocht in 1973, en Sidney Nolans serie "Ned Kelly", waarin het verhaal van de beroemdste bushranger van Australië opnieuw wordt verbeeld.

Kunstgalerie van New South Wales (Sydney, Australië)

De Art Gallery of New South Wales werd opgericht in 1871 en is gevestigd in een groot klassiek gebouw in Sydney's Domain, naast de Royal Botanic Garden. Het museum is sinds de opening meerdere keren uitgebreid, het meest recent met het Sydney Modern Project dat in 2022 werd voltooid en de tentoonstellingsruimte bijna verdubbelde.

De collectie omvat Australische kunst vanaf de koloniale tijd tot nu, Europese kunst vanaf de Renaissance tot nu, Aziatische kunst en een speciale Aboriginal en Torres Strait Islander galerij. Opvallende werken zijn schilderijen van de Australische kunstenaars Tom Roberts, Arthur Streeton en Brett Whiteley, maar ook van internationale kunstenaars als Picasso, Monet en van Gogh.

De Sydney Modern uitbreiding, ontworpen door het Japanse architectenbureau SANAA, bestaat uit een reeks paviljoens die afdalen naar de haven van Sydney, verbonden met het oorspronkelijke gebouw door een openbare kunsttuin, waardoor een culturele campus ontstaat die geïntegreerd is in de havenomgeving.

National Gallery of Victoria (Melbourne, Australië)

De National Gallery of Victoria (NGV) werd opgericht in 1861 en is het oudste en meest bezochte kunstmuseum van Australië. De NGV heeft twee vestigingen: NGV International aan St. Kilda Road, waar de internationale collectie is ondergebracht, en het Ian Potter Centre: NGV Australia op Federation Square, gewijd aan Australische kunst.

De internationale collectie omvat werken uit Europa, Azië, Amerika en Oceanië, van de oudheid tot hedendaagse kunst, terwijl de Australische collectie uitgebreid is met inheemse kunst, koloniale kunst, impressionistische werken en hedendaagse stukken. Opvallende bezittingen zijn Tiepolo's "Het banket van Cleopatra", Cézanne's "De vijver" en een sterke collectie Rembrandt-prenten.

Het NGV International gebouw, ontworpen door Sir Roy Grounds en gerenoveerd door Mario Bellini in 2003, heeft een kenmerkende watermuuringang en glas-in-lood plafond die iconische elementen zijn geworden van het culturele landschap van Melbourne.

Te Papa Tongarewa (Wellington, Nieuw-Zeeland)

Het Museum van Nieuw-Zeeland Te Papa Tongarewa, beter bekend als Te Papa ("onze plaats"), opende zijn deuren in het huidige gebouw in 1998. Het museum ligt aan de waterkant van Wellington en presenteert op innovatieve wijze de natuurlijke omgeving, de geschiedenis en het culturele erfgoed van Nieuw-Zeeland door middel van interactieve en meeslepende tentoonstellingen.

Te Papa is zowel een nationale kunstgalerie als een museum en huisvest belangrijke collecties Nieuw-Zeelandse en Pacifische kunst, naast natuurhistorische specimens, historische artefacten en Māori-culturele schatten (taonga). De biculturele focus van het museum weerspiegelt het oprichtingsdocument van Nieuw-Zeeland, het Verdrag van Waitangi, en presenteert perspectieven van zowel Māori als Europese tradities.

Het gebouw zelf, ontworpen door Jasmax architecten, bevat elementen die het geologische en culturele landschap van Nieuw-Zeeland weerspiegelen, waaronder materialen en vormen die verwijzen naar de ontmoeting van land en zee die kenmerkend is voor de eilandgeografie van Nieuw-Zeeland.

Midden-Oosten

Louvre Abu Dhabi (Abu Dhabi, VAE)

Het Louvre Abu Dhabi, dat in 2017 werd geopend als onderdeel van een dertigjarige overeenkomst tussen Abu Dhabi en de Franse regering, vertegenwoordigt een nieuw model voor internationale culturele samenwerking. Het museum, ontworpen door architect Jean Nouvel, creëert een "museumstad" in zee, met gebouwen onder een enorme, geperforeerde koepel die zonlicht filtert om een "regen van licht" te creëren, zoals Nouvel het noemde.

De collectie en de tentoonstellingsstrategie van het museum volgen een chronologische en thematische benadering die eerder de verbanden tussen culturen benadrukt dan ze te scheiden door geografie. De permanente galerijen tonen de menselijke creativiteit vanaf de prehistorie tot nu, waarbij gebruik wordt gemaakt van de groeiende collectie van het museum aangevuld met bruiklenen van Franse musea.

De locatie van het instituut op Saadiyat Island, dat wordt ontwikkeld als een cultureel district met plannen voor andere grote musea, positioneert het als een hoeksteen van Abu Dhabi's culturele diplomatie en economische diversificatiestrategieën.

Museum van Islamitische Kunst (Doha, Qatar)

Het Museum voor Islamitische Kunst in Doha, ontworpen door de beroemde architect I.M. Pei en geopend in 2008, ligt op een kunstmatig eiland voor de Corniche promenade. Pei, die op 91-jarige leeftijd met pensioen ging om het gebouw te ontwerpen, bestudeerde uitgebreid de islamitische architectuur voordat hij een moderne interpretatie van traditionele vormen creëerde, waarbij hij zich vooral liet inspireren door de Ibn Tulun Moskee in Caïro.

Het museum huisvest een van de meest uitgebreide collecties islamitische kunst ter wereld, verspreid over drie continenten en 1400 jaar. De collectie omvat manuscripten, keramiek, metaalwerk, textiel, houtwerk en glas uit de 7e tot de 19e eeuw, afkomstig uit gebieden variërend van Spanje tot Centraal-Azië.

De binnenruimtes zijn georganiseerd rond een centraal atrium met daarop een roestvrijstalen koepel die lichtpatronen opvangt en reflecteert. Dit architectonische meesterwerk is een iconisch herkenningspunt geworden aan de waterkant van Doha en een symbool van de culturele ambities van Qatar.

Israël Museum (Jeruzalem, Israël)

Het Israël Museum werd opgericht in 1965 en is het nationale museum van Israël en een van 's werelds toonaangevende instellingen voor archeologie en kunst. De museumcampus ligt op een heuvel in de wijk Givat Ram in Jeruzalem en bestaat uit tentoonstellingspaviljoens, collectievleugels en beeldentuinen in de openlucht.

De encyclopedische collecties van het museum omvatten werken die dateren van de prehistorie tot de moderne tijd, met bijzondere aandacht voor archeologie, Joodse kunst en het Joodse leven, beeldende kunst en design. Het beroemdste gebied is de Schrijn van het Boek, een opvallende witte koepel en zwarte basaltstructuur die de Dode Zee-rollen herbergt, de oudste bijbelse manuscripten ooit ontdekt.

De Billy Rose Art Garden, ontworpen door de Japans-Amerikaanse beeldhouwer Isamu Noguchi, maakt gebruik van steen uit Jeruzalem, grind, water en vegetatie om een contemplatief landschap te creëren met werken van moderne meesters als Rodin, Moore en Picasso. Na een uitgebreide renovatie van 100 miljoen dollar in 2010 heeft het museum zijn faciliteiten verbeterd met behoud van de oorspronkelijke architectonische visie van een modernistisch complex dat geïntegreerd is in het landschap van Jeruzalem.

Latijns-Amerika

Nationaal Museum voor Schone Kunsten (Buenos Aires, Argentinië)

Het Argentijnse Nationale Museum voor Schone Kunsten, opgericht in 1895 en in 1933 verhuisd naar de huidige locatie in de wijk Recoleta, huisvest de belangrijkste openbare kunstcollectie van het land. Het hoofdgebouw, oorspronkelijk een waterpompstation, is aangepast en uitgebreid om veelzijdige tentoonstellingsruimtes te creëren.

De collectie van het museum biedt een uitgebreid overzicht van de Argentijnse kunstgeschiedenis, van de koloniale periode via de 19e-eeuwse academische schilders tot moderne en hedendaagse uitingen. De internationale collectie omvat belangrijke Europese werken van de Middeleeuwen tot de 20e eeuw, met schilderijen van El Greco, Goya, Rodin, Monet en Van Gogh.

Met gratis toegang en een centrale locatie in de buurt van andere culturele attracties, dient het museum als een vitale bron voor het begrijpen van de Argentijnse culturele identiteit door zijn artistieke uitingen en invloeden.

Museum van Latijns-Amerikaanse Kunst van Buenos Aires (MALBA) (Buenos Aires, Argentinië)

MALBA werd in 2001 opgericht door de Argentijnse zakenman en verzamelaar Eduardo F. Costantini en richt zich op Latijns-Amerikaanse kunst van het begin van de 20e eeuw tot nu. Het opvallende moderne gebouw, ontworpen door drie jonge Argentijnse architecten, bestaat uit kalksteen, glas en aluminium in een compositie van elkaar kruisende volumes.

De collectie van het museum omvat meesterwerken van belangrijke Latijns-Amerikaanse kunstenaars zoals Frida Kahlo, Diego Rivera, Tarsila do Amaral, Joaquín Torres García en Antonio Berni. Door middel van zowel de permanente collectie als tijdelijke tentoonstellingen, belicht MALBA de verschillende artistieke bewegingen die zich in heel Latijns-Amerika hebben ontwikkeld, van Mexicaans Muralisme tot Braziliaans Modernisme en Argentijnse avant-garde expressies.

Naast het tentoonstellingsprogramma heeft het museum een actief schema van filmvertoningen, educatieve initiatieven en openbare programma's die het museum positioneren als een dynamisch cultureel centrum in Buenos Aires en een leider in het internationaal promoten van Latijns-Amerikaanse kunst.

Nationaal Antropologisch Museum (Mexico Stad, Mexico)

Hoewel het in de eerste plaats een antropologisch museum is in plaats van een kunstmuseum, verdient het Nationaal Antropologisch Museum van Mexico toch een vermelding vanwege de uitzonderlijke collectie precolumbiaanse kunst en artefacten. Het museum werd in 1964 geopend in een modernistisch gebouw ontworpen door architect Pedro Ramírez Vázquez en is georganiseerd rond een centrale binnenplaats met tentoonstellingszalen gewijd aan verschillende culturele regio's en perioden van Mexico.

Het museum herbergt de belangrijkste collectie precolumbiaanse Meso-Amerikaanse kunst ter wereld, waaronder iconische stukken zoals de Azteekse zonnesteen (kalendersteen), de kolossale hoofden van de Olmec en schatten uit de Mayabeschaving. De integratie van architectuur, landschap en tentoonstellingsontwerp creëert een uitgebreide omgeving voor het begrijpen van het culturele erfgoed van Mexico.

De nadruk die het museum legt op de inheemse culturele verworvenheden van voor het Europese contact, maakt het tot een vitaal instituut voor de Mexicaanse nationale identiteit en een essentiële bestemming voor het begrijpen van de artistieke en culturele fundamenten van de Meso-Amerikaanse beschavingen.

São Paulo Kunstmuseum (MASP) (São Paulo, Brazilië)

Het São Paulo Museum of Art, dat in 1947 werd opgericht door zakenman Assis Chateaubriand en aanvankelijk werd geleid door de Italiaanse kunsthandelaar Pietro Maria Bardi, is een van de meest opvallende museumgebouwen van Latijns-Amerika. Het gebouw, ontworpen door architect Lina Bo Bardi en voltooid in 1968, heeft een gedurfde structurele oplossing waarbij de belangrijkste tentoonstellingsruimte is opgehangen tussen twee massieve betonnen balken, waardoor er een open plein onder is ontstaan.

De collectie van het museum, de meest uitgebreide in Latijns-Amerika, strekt zich uit van oude Egyptische, Griekse en Romeinse kunst tot hedendaagse werken, met vooral sterke Europese meesters uit de 14e tot 20e eeuw. Opvallende werken zijn schilderijen van Rafaël, Botticelli, Rembrandt, Van Gogh, Modigliani en Picasso.

Bo Bardi's innovatieve displaysysteem voor de schilderijen, met werken gemonteerd op glazen panelen die lijken te zweven in de ruimte, daagde de traditionele museumpresentatiemethoden uit, hoewel sommige werken de afgelopen jaren in meer conventionele opstellingen zijn opgehangen. Het museum blijft een centrale rol spelen in het culturele leven van São Paulo door middel van tentoonstellingen, educatieve programma's en als een architectonisch herkenningspunt aan de Paulista Avenue.

Soumaya Museum (Mexico Stad, Mexico)

Het Museo Soumaya, opgericht door de Mexicaanse zakenman Carlos Slim en vernoemd naar zijn overleden vrouw Soumaya Domit, opende zijn huidige gebouw in 2011, ontworpen door de Mexicaanse architect Fernando Romero. Het opvallende gebouw, bedekt met 16.000 zeshoekige aluminium tegels, is een iconisch herkenningspunt geworden in de wijk Nuevo Polanco in Mexico City.

Het museum huisvest Slim's privé kunstcollectie van ongeveer 66.000 werken, waaronder 's werelds grootste verzameling beelden van Auguste Rodin buiten Frankrijk, uitgebreide collecties werk van Salvador Dalí en belangrijke Mexicaanse kunst. Europese schilderijen van de Renaissance tot het Impressionisme, decoratieve kunst en historische documenten zijn ook goed vertegenwoordigd.

Het museum is gratis toegankelijk om kunst toegankelijk te maken voor alle bezoekers en trekt jaarlijks meer dan een miljoen bezoekers. Dit weerspiegelt zowel het architectonische onderscheid als de breedte van de collectie, die 30 eeuwen kunstgeschiedenis uit de hele wereld omvat.

Afrika

Museum van Moderne Egyptische Kunst (Caïro, Egypte)

Het Museum of Modern Egyptian Art is gevestigd in het Opera House complex op Gezira Island in Caïro en huisvest een van de meest uitgebreide collecties moderne Egyptische kunst, variërend van de pioniers uit het begin van de 20e eeuw tot hedendaagse kunstenaars. De collectie omvat meer dan 10.000 schilderijen, beeldhouwwerken, grafiek en installaties.

Het museum volgt de ontwikkeling van moderne kunststromingen in Egypte en toont werken van invloedrijke figuren als Mahmoud Said, Ragheb Ayad en Gazbia Sirry, die Egyptische thema's en identiteit verwerkten in modernistische artistieke benaderingen. Tot de meer recente aanwinsten behoren werken van hedendaagse Egyptische kunstenaars die zich bezighouden met wereldwijde kunsttrends en tegelijkertijd een band behouden met de lokale culturele context.

Als bewaarplaats van het moderne artistieke erfgoed van Egypte vormt het museum een aanvulling op de oude en islamitische kunstcollecties van Caïro en geeft het een completer beeld van de visuele cultuur van het land door de millennia heen.

Zeitz Museum van Hedendaagse Kunst Afrika (Kaapstad, Zuid-Afrika)

Het Zeitz Museum of Contemporary Art Africa (Zeitz MOCAA), dat in 2017 werd geopend in het Victoria & Alfred Waterfront in Kaapstad, is het eerste grote museum op het continent dat uitsluitend is gewijd aan hedendaagse kunst uit Afrika en zijn diaspora. Het museum werd ontwikkeld door een partnerschap tussen het V&A Waterfront en de Duitse zakenman Jochen Zeitz, wiens collectie de basis vormt van de collectie van het museum.

Het gebouw zelf, ontworpen door de Britse architect Thomas Heatherwick, vertegenwoordigt een innovatief hergebruik van een historisch graansilo complex. Heatherwick hakte een reeks ovale atria uit de dichte cellenstructuur van de silo, waardoor dramatische kathedraalachtige ruimtes ontstonden terwijl de verwijzingen naar de industriële oorsprong van het gebouw bewaard bleven.

Met ongeveer 6.000 vierkante meter tentoonstellingsruimte verspreid over negen verdiepingen, toont het museum werk in verschillende media van kunstenaars uit landen in heel Afrika, waarbij hedendaagse Afrikaanse kunst wordt gepositioneerd binnen wereldwijde gesprekken terwijl de nadruk wordt gelegd op de kenmerkende contexten en aandachtspunten.

Museum van Afrikaanse Hedendaagse Kunst Al Maaden (Marrakech, Marokko)

Dit onafhankelijke museum voor hedendaagse kunst zonder winstoogmerk, MACAAL genaamd, opende in 2018 zijn deuren voor het internationale publiek, hoewel het al sinds 2016 lokaal actief was. Het museum is gevestigd in de wijk Al Maaden in Marrakech en toont hedendaagse Afrikaanse kunst uit Marokko en andere Afrikaanse landen.

De collectie omvat werken in verschillende media van opkomende en gevestigde kunstenaars, met als missie het promoten van Afrikaanse artistieke creaties door middel van tentoonstellingsprogramma's, educatieve initiatieven en culturele samenwerkingen. Het museum is een aanvulling op de bestaande culturele instellingen van Marrakech door zich specifiek te richten op hedendaagse uitingen van het continent.

De oprichting van MACAAL, samen met de uitbreiding van de 1:54 Contemporary African Art Fair naar Marrakech, heeft geholpen om de stad te positioneren als een belangrijk centrum voor hedendaagse Afrikaanse kunst, voortbouwend op Marokko's geografische en culturele positie op het kruispunt van Afrikaanse, Arabische en Europese invloeden.

Een bezoek aan 's werelds grootste musea: Praktische overwegingen

Uw bezoek plannen

Als je grote kunstmusea bezoekt, overweeg dan deze praktische tips:

1. Onderzoek openingstijden en sluitingsdagen: Veel musea sluiten één dag per week en de openingstijden kunnen per seizoen verschillen.
2. Boek vooraf kaartjes: Populaire musea bieden vaak online toegangskaartjes met een tijdschema aan, waardoor je niet in lange rijen hoeft te wachten.
3. Overweeg een lidmaatschap of toeristenpas: Toeristenpassen voor steden zijn vaak inclusief toegang tot musea en kunnen voordelig zijn bij meerdere bezoeken.
4. Kijk voor gratis toegangstijden: Veel musea bieden gratis toegang op bepaalde dagen of avonden per maand.
5. Houd rekening met veiligheidscontroles: Grote musea hebben meestal veiligheidsprocedures zoals op een vliegveld, waardoor de toegangstijd kan oplopen.

Effectief incasso ervaren

Het beste halen uit museumbezoeken:

1. Wees selectief: Probeer niet alles te zien, maar identificeer belangrijke werken of afdelingen die je persoonlijk interesseren.
2. Gebruik audiogidsen of apps: De meeste grote musea bieden uitstekende audiotours die context en inzichten bieden.
3. Doe mee aan rondleidingen: Gratis of goedkope rondleidingen onder leiding van museummedewerkers kunnen het begrip van collecties verdiepen.
4. Neem pauzes: Museummoeheid is echt; plan rustperiodes in museumcafés of tuinen.
5. Bezoek tijdens daluren: s Ochtends vroeg of doordeweekse middagen bieden meestal rustigere kijkervaringen.

Digitale bronnen

Zelfs als fysieke bezoeken niet mogelijk zijn, bieden veel musea uitstekende digitale bronnen:

1. Virtuele rondleidingen: Google Arts & Culture en websites van musea bieden afbeeldingen in hoge resolutie en virtuele rondleidingen.
2. Online collecties: De meeste grote musea hebben aanzienlijke delen van hun collecties gedigitaliseerd met doorzoekbare databases.
3. Educatieve inhoud: Zoek naar video's, artikelen en interactieve functies die context bieden voor belangrijke werken.
4. Sociale media: Door musea te volgen op platforms zoals Instagram kun je regelmatig hoogtepunten uit de collectie bekijken.

De toekomst van kunstmusea

Evoluerende rollen en verantwoordelijkheden

De kunstmusea van vandaag evolueren voorbij hun traditionele rol als bewaarplaats en tentoonstellingsruimte voor kunstobjecten. Hedendaagse instellingen fungeren steeds meer als:

1. Gemeenschapsruimtes: Met uitgebreide openbare programma's, ruimten voor optredens en sociale ruimten
2. Educatieve centra: Formele en informele leermogelijkheden bieden voor een divers publiek
3. Makers van digitale inhoud: Virtuele tentoonstellingen, online cursussen en sociale media produceren
4. Sociale fora: Hedendaagse kwesties aan de orde stellen via kunst en het faciliteren van een publieke dialoog

De canon uitbreiden

Musea over de hele wereld onderzoeken hun collecties en tentoonstellingspraktijken opnieuw om historische onevenwichtigheden en uitsluitingen aan te pakken. Dit omvat:

1. Collecties diversifiëren: Werken aankopen van voorheen ondervertegenwoordigde kunstenaars, met name vrouwen en mensen van kleur
2. Bestaande collecties een nieuwe context geven: Uitgebreidere historische kaders bieden die de complexiteit van kolonialisme, culturele toe-eigening en artistieke uitwisseling erkennen.
3. Collaboratieve curatie: Samenwerken met gemeenschappen die vertegenwoordigd zijn in collecties om te zorgen voor een passende interpretatie en weergave.
4. Provenance-onderzoek: Onderzoek naar de eigendomsgeschiedenis van objecten, met name objecten die mogelijk onethisch zijn verkregen.

Architectonische innovatie

Museumarchitectuur blijft evolueren, met nieuwe gebouwen en uitbreidingen die:

1. Een onderscheidende visuele identiteit creëren: Dient als architectonisch herkenningspunt voor steden en culturele districten
2. Geef prioriteit aan duurzaamheid: Energie-efficiënte systemen en duurzame materialen gebruiken
3. Toegankelijkheid verbeteren: Ruimtes ontwerpen die geschikt zijn voor bezoekers met verschillende lichamelijke vermogens
4. Digitale technologie integreren: Infrastructuur bouwen voor multimedia-installaties en virtuele/augmented reality-ervaringen
5. Flexibele ruimtes bieden: Geschikt voor veranderende tentoonstellingsbehoeften en openbare programma's

Conclusie

De grootste kunstmusea ter wereld bieden een blik op de menselijke creativiteit in verschillende culturen en tijdsperioden. Van oude artefacten tot baanbrekende hedendaagse werken, deze instellingen bewaren ons visueel erfgoed terwijl ze voortdurend de betekenis ervan herinterpreteren voor nieuwe generaties.

Als je deze musea verkent, persoonlijk of virtueel, biedt elk museum unieke perspectieven op hoe mensen visuele expressie hebben gebruikt om ideeën, emoties en ervaringen over te brengen. De instellingen zelf - hun architectuur, collectiestrategieën en presentatiebenaderingen - onthullen ook hoe samenlevingen cultureel erfgoed waarderen en interpreteren.

De musea die in deze gids worden genoemd, vertegenwoordigen enkele van 's werelds belangrijkste collecties en innovatieve benaderingen van het tentoonstellen van kunst. Wereldwijd zijn er echter ook talloze kleinere instellingen die waardevolle artistieke ervaringen bieden, vaak met meer gerichte collecties of regionale accenten. Waar je ook naartoe reist, lokale kunstmusea geven inzicht in de visuele cultuur en creatieve geest van een plaats.

Kunstmusea blijven evolueren en zoeken een evenwicht tussen het behoud van cultureel erfgoed en de noodzaak om een hedendaags publiek aan te spreken en veranderende sociale perspectieven aan te spreken. Terwijl ze zich aanpassen aan nieuwe technologieën, uiteenlopende verwachtingen van bezoekers en veranderende opvattingen over kunstgeschiedenis, blijven deze instellingen essentiële ruimtes voor de ontmoeting met menselijke creativiteit in haar meest diepgaande en inspirerende vormen.